Olumsuz duygular hayatın ayrılmaz bir parçasıdır. Bazı insanlarda olumsuz duyguların, duygusal yeme adı verilen bir fenomen olan yeme artışına yol açtığı bulunmuştur. Duygusal yeme, olumsuz duygulara yanıt olarak aşırı yeme eğilimine karşılık gelir. Duygusal yeme, anksiyete,depresyon, öfke ve yalnızlık gibi bir dizi olumsuz duyguya cevap olarak ortaya çıkan bir kaçış yöntemidir. Duygularımızın yiyecek seçimimiz ve yeme alışkanlıklarımız üzerinde güçlü bir etkiye sahiptir. Bu durumda yemek yeme, uzun süreli bir diyetin veya günlük hayatımızda ortaya çıkan diğer sorunların bir sonucu olarak kaygı, üzüntü ve diğer olumsuz duyguları hafifletmek için bir strateji olarak görülür.

Depresyon hissi genellikle iştah kaybı ve daha sonra kilo kaybı ile ilişkilidir. Bununla birlikte, iştah artışı ve daha sonra kilo alımının a-tipik özellikleri ile karakterize edilen DSM-5 kriterlerine göre bir depresyon alt tipi vardır. Duygusal yeme, bu depresyon alt tipinin bir belirteci olarak kabul edilmiştir.

Duygusal beslenmenin bulimia ve tıkınırcasına yemek yeme gibi yeme bozukluklarıyla ilişkisi vardır.

Duygusal yeme bulimia nervoza ve tıkınırcasına yeme bozukluğu olan bireylerde tıkınırcasına yeme ataklarını hızlandırır ve obez bireylerde yemek yeme arzusunu arttırır. Gıda alımı genellikle bir duygu düzenleme stratejisi olarak kullanılsa da, genellikle olumsuz etkiyi etkili bir şekilde azaltmaz.

Başlangıçta duygusal yeme, 18 maddelik Üç Faktörlü Yeme Anketinin (TFEQ-R18) duygusal yeme ölçeği kullanılarak değerlendirilmiştir.Ölçek, tümü dört puanlık bir ölçekte derecelendirilmiş üç maddeden oluşmaktadır.

Duygusal yeme duyarlılığı yüksek olan bireyler, diyalektik davranış terapisinde olduğu gibi duygu düzenleme becerilerini öğreten müdahalelerden yararlanabilir veya farkındalık eğitimini içeren tedaviler bu bireylere yardım edebilir.

Diyetisyen Ecem Nur Kaya

Kaynakça

1. Evers, C., Marijn Stok, F., & de Ridder, D. T. (2010). Feeding your feelings: Emotion regulation strategies and emotional eating. Personality and Social Psychology Bulletin, 36(6), 792-804.
2. Garaulet, M., Canteras, M., Morales, E., López-Guimerà, G., Sánchez-Carracedo, D., & Corbalán-Tutau, M. D. (2012). Validation of a questionnaire on emotional eating for use in cases of obesity; the Emotional Eater Questionnaire (EEQ). Nutrición hospitalaria, 27(2), 645-651.
3. Van Strien, T. (2018). Causes of emotional eating and matched treatment of obesity. Current diabetes reports, 18(6), 35.
4. Pinaquy, S., Chabrol, H., Simon, C., Louvet, J. P., & Barbe, P. (2003). Emotional eating, alexithymia, and binge‐eating disorder in obese women. Obesity research, 11(2), 195-201.
5. Meule, A., Reichenberger, J., & Blechert, J. (2018). Development and preliminary validation of the Salzburg emotional eating scale. Frontiers in psychology, 9, 88.
6. Konttinen, H., Van Strien, T., Männistö, S., Jousilahti, P., & Haukkala, A. (2019). Depression, emotional eating and long-term weight changes: a population-based prospective study. International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 16(1), 1-11.